Dmytryki z Podola

Tym razem gwiazdka przyszła zaledwie przed samymi świętami 😉 W końcu rozwiązałem zagadkę, a w zasadzie hurtem od razu parę zagadek. Nazwisko Dmytryk jest mi szczególnie bliskie, zwłaszcza, że nosiła je moja prababcia Eugenia Żymańczyk z d. Dmytryk. Pomimo tego, że żyła do 2002 roku i mieszkała w Opolu chyba nigdy jej nie poznałem (nie przypominam sobie). Dlaczego? Jakieś historie rodzinne, brak zainteresowania itp. Gdybym wtedy miał taką wiedzę jak teraz na pewno bym na to nie pozwolił. Mimo to poczułem jakąś niewidzialną więź właśnie z tą częścią rodziny.

Rodzina odnaleziona

Trochę informacji o rodzinie przekazała mi siostra mojego dziadka – Weronika, niestety nie pamiętała gdzie oni dokładnie żyją, bo kontakt się urwał. W końcu udało mi się znaleźć rodzinę brata Eugenii, która została po wojnie wywieziona na Sybir. Tę historię opisałem tutaj: Dmytryk – spokrewniony. Nie byłbym sobą gdybym nie odwiedził nowej-starej rodziny. Tak też się stało w 2017 roku (o tym: W odwiedzinach u Dmytryków). Potem w 2018 razem przyjechaliśmy na rowerze z przyjacielem Kornelem. Potem w 2019 razem z żoną w marcu, a następnie widzieliśmy się we wrześniu 2019. Kiedy ja miałem kawalerskie we Lwowie, w tym samym dniu kuzyn Dmytryk miał wesele, na którym także się pojawiłem. Zatem jak widać, rok do roku się spotykamy. Niestety pandemia pokrzyżowała plany.

Księgi, których nie było

W poszukiwaniach przodków po linii Dmytryków zatrzymałem się na moich praprapradziadkach Janie Dmytryku i Eudoksji Krawców. Niestety rokowania nt. dalszych odkryć miały być kiepskie, bo podobno ksiąg greckokatolickich nie było. W tym roku postanowiłem jednak wziąć sprawy w swoje ręce. Okazało się, że księgi są dostępne w archiwum w Tarnopolu, a także w urzędach stanu cywilnego. Zorganizowałem zbiórki na grekokatolickie księgi metrykalne (https://zrzutka.pl/gj65d4, https://zrzutka.pl/bbrtz6, w każdym momencie można się dorzucić i otrzymać dostęp do tych ksiąg). Dzięki nowym księgom udało mi się rozwiązać parę zagadek. Niestety zakres urodzeń był nieco inny niż w opisie.

Udało się ustalić na podstawie dat zgonów, że Jan Dmytryk urodził się ok. 1820 roku, a zmarł 10 października 1896 roku w Burakówce, Eudoksji Dmytryk z d. Krawców urodziła się ok. 1840 roku, a zmarła 9 lipca 1914 roku w Burakówce. Nic więcej nie można wyczytać, oprócz numerów domów, z tych akt. No może za wyjątkiem ostatniego słowa w akcie zgonu Eudoksji, jest to „Antonow”. Początkowo myślałem, że to Antoni, imię potencjalnego ojca Eudoksji, okazało się, że to miejscowość Antonów nieopodal Burakówki. Tutaj ślad mi się urywa, chociaż nazwisko takie występuje w okolicy. Wierzę, że jeszcze trafię na trop przodków Eudoksji.

Numer 178 wygrywa

Wracając do Dmytryków, ostatnio sporo pracuję nad genealogią różnych ludzi. Wczoraj miałem wcześniej się położyć i dać oczom odpocząć. Coś mnie jednak podkusiło żeby pochylić się raz jeszcze nad Dmytrykami. Wcześniej nie zwracałem na to uwagi, ale Jan był 20 lat starszy niż Eudoksja. To zrodziło podejrzenia, że mógł mieć wcześniej żonę, która zmarła. W indeksach odnalazłem zgon w 1856 roku Elżbiety Dmytryk z d. Logon, żony… Jana Dmytryka. Myślę sobie, bingo! Nie mniej jednak i Jan to popularne imię i Dmytryk nazwisko. Znowu mnie olśniło, niedawno pracowałem nad tą parą dla kuzyna Konrada i mam akt ich ślubu. Sprawdzam numer domu (bo wiem pod jakim żyli Jan i Eudoxia – 178). 21. Pudło. No to jeszcze numer domu na akcie zgonu Elżbiety. 178. Bingo! Dzięki ślubowi Jana i Elżbiety, która była rzymską katoliczką, wiem, że rodzice Jana to Bazyli i Eudoksja Roik.

Wsparcie z Torunia

Już ledwo widziałem na oczy, ale szczęście mi sprzyjało i postanowiłem iść za ciosem. Mam w moim drzewie innych Dmytryków. Generalnie to nazwisko w Burakówce pojawia się często, ale, że byli oni grekokatolikami to występują w rzymskokatolickich księgach tylko w małżeństwach lub narodzinach córek z rzymskokatolickich matek. W ten sposób udało mi się zrekonstruować całkiem sporą część drzewa Dmytryków, ale moich nie mogłem dopasować do tej układanki. Za to odnalazłem spokrewnionych z tą częścią Dmytryków całkiem ciekawych ludzi (żeby nie było, dla mnie każdy jest ciekawy). Potomkiem Zofii Dmytryk, córki Demetriego i Rozalii Sobczuk jest prof. Piotr Hulisz z Torunia, prywatnie mój daleki kuzyn z innej strony i kompan w genealogicznych poszukiwaniach.

Słynny reżyser

Chwilę wcześniej zrobiłem inne fenomenalne odkrycie. Otóż poszukiwałem Michała Dmytryka, ojca słynnego reżysera z USA Edwarda Dmytryka (o tym tutaj: Z Burakówki do Hollywood) i dzięki księgom grekokatolickim udało mi się go wreszcie odnaleźć. Z moimi Dmytrykami wciąż nie mogłem znaleźć połączenia, ale za to zrobiło się połączenie z Żymańczykami i wspólni przodkowie się odnaleźli.

Ostatnie starcie

Gdy miałem już tych wszystkich Dmytryków stwierdziłem, że niemożliwe jest żeby oni wszyscy nie byli ze sobą spokrewnieni. Sięgnąłem po oręż ostateczny, ale już sprawdzony i zaprawiony w bojach – numer domu!

No to tutaj już przypadku być nie może. Tym bardziej, że Demetriusz występuje jako świadek na ślubie Jana. Analizując ich pokrewieństwo już byłem skrajnie zmęczony, ale sobie to rozrysowałem i wychodzi na to, że Walenty i Dorota mieli synów: Demetriusza (1809) i starszego, zapewne o jakieś 8 lat (ok. 1801) Bazylego. To ma sens. Dowodu 100% jeszcze nie mam, ale ich relacje i powtarzający się numer domu pozwala domniemywać, że moja hipoteza jest słuszna.

Epilog

Zatem połączyłem wszystkich Dmytryków. Zarówno tych moich, jak i toruńskich, a nawet tych od potomków słynnego reżysera z którymi mam kontakt i wspólne DNA. Przy okazji dzięki temu, że okazało się, że Jan miał dwie żony to i do naszego dmytrykowego grona należeć będzie też Konrad. Nie można zapomnieć o najbardziej dmytrykowych Dmytrykach, potomkach Mirona (Meronka) Dmytryka z Zarudec. W końcu jestem usatysfakcjonowany efektami pracy nad tą częścią rodziny. Mogę się zająć kolejnymi trudnymi i nierozwiązanymi sprawami.